Vladimir de Vaatwasser

Vladimir de vaatwasser is al een jaar niet meer gevuld

Althans niet met vaat, wel met zijn eigen engelengeduld

Sinds hij daar op straat staat kijkt niemand naar hem op of om

Soms ziet hij iemand met wat vaat en kreunt hij: geef aan mij, kom kom!

Hij mist de kommetjes met zoetigheid en youghurtvla

De rode bieten-kleuren en de prikkels van de spa

Hij mist het harde werken bij de aardappelpuree

Na jaren trouwe dienst op straat, Vlad doet niet meer mee

Opeens hoort hij: ja dit moet hem wezen en hij wordt in een bus gemikt

En wat een geluk, daar is iemand die hem helemaal opkrikt

Een maandje later al staat hij te shinen in een witgoedhal

En ja, hoor, daar komen de allereerste kopers al

Vladimir heeft weer een doel en missie in het leven

Elke dag genieten van het eten dat blijft kleven